Granaty i sok z granatów

Granatowiec właściwy (Punica granatum L.) – gatunek drzewa lub ciernistego krzewu należący do rodziny krwawnicowatych (Lythraceae). Występuje na Bliskim Wschodzie, w Indiach, na wybrzeżu Morza Śródziemnego i w krajach Kaukazu. Jedna z najstarszych roślin hodowlanych Bliskiego Wschodu. Najstarsze wzmianki o uprawie pochodzą z Sumeru sprzed ponad 3000 lat p.n.e.

Owoce granatu pokryte są twardą skórzastą łupiną barwy purpurowej, fioletowej, czasem brązowej albo białoczerwonawej, z kielichem pozostającym na wierzchołku popularnie zwanym koroną. Owoc granatu zawiera 400–700 nasion. Nasiona otoczone są osnówkami o kolorze najczęściej ciemnoczerwonym, ale również różowym i żółtym. Osnówki mają galaretowatą konsystencj, są niezwykle soczyste i stanowią część jadalną owocu. Z nich właśnie otrzymuje się Sok z granatów.

Czerwonofioletowy sok z granatu (plamy z soku z granatów są bardzo trudne do usunięcia), słodki i cierpki zarazem, dobrze gasi pragnienie. Dodaje się go do napojów i deserów. Z owoców odmian słodkich produkuje się wina. W kuchni perskiej sok używany jest często do przyrządzania potraw.

Powiedzmy sobie szczerze, jedzenie granatów to nie jest prosta sprawa!

Można wydłubywać po ziarenku, jak robią mieszkańcy Kaukazu mający bardzo dużo czasu.
Można próbował łyżeczką, ale wtedy trzeba założyć śliniaczek i liczyć się z poplamieniem wszystkiego wokół siebie.
Najprostsza metoda to pokroić granat na nieduże kawałki. Włożyć do naczynia z zimną wodą na 10 minut. Po dziesięciu minutach ziarna można bardzo łatwo wydobyć. Ziarna do wody. Odpady na bok. Odcedzamy i mamy soczyste ziarenka bez zachlapania całego domu.
Uwaga:
Jeżeli spotkacie „tani, klarowany, naturalny sok z granatów”, gdzie po kilku godzinach nie wytrąci się osad to w 100% jest to sok robiony z „naturalnych” proszków.