Czy opakowania na żywność mogą być trujące?

Czy opakowania na żywność mogą być trujące?

W internecie krążą informacje, jakoby plastikowe butelki, z których pijemy wodę i inne napoje, mogłyby nam szkodzić. Groźne miałoby być wielokrotne używanie butelek. To tylko mity, czy jednak powinniśmy mieć powody do obaw?

Każde opakowanie wyprodukowane z tworzywa sztucznego jest odpowiednio oznaczone. Najczęściej na spodzie butelki albo pudełka umieszczany jest symbol – trójkąt zbudowany z trzech strzałek, a w środku cyfra, która informuje o tym, z jakim materiałem mamy do czynienia. W sieci pojawiają się informacje, że część z nich wywołuje raka i inne ciężkie choroby.

7 – INNE

Pod oznaczeniem numer 7 kryje się wiele różnych substancji. Do najpowszechniejszych należą nylon, szkło akrylowe, ABS, czy poliwęglany. Ich zastosowanie jest bardzo szerokie. Z nylonu wytwarza się pończochy czy rajstopy, szkło akrylowe używane jest do produkcji szkieł różnych pojazdów czy świetlików, ABS do produkcji zabawek i sprzętu AGD, zaś z poliwęglanów produkuje się płyty CD. Obecnie żadna z tych substancji nie jest wykorzystywana do produkcji opakowań na żywność. Fakt, że do niedawna w tej grupie znajdował się Biosfenol A (BPA). Został on jednak wycofany z produkcji przedmiotów przemysłu spożywczego.

BPA

Biosfenol A, w skrócie BPA, został wycofany z wykorzystywania do produkcji opakowań na żywność po tym jak odkryto, że związek ten może przyczyniać się do powstawania niektórych chorób oraz zaburzać gospodarkę hormonalną.

Amerykańskie koncerny produkujące tworzywa sztuczne wycofały BPA z procesu produkcji opakowań do przechowywania żywności. Rząd USA zmienił ustawę o bezpieczeństwie żywności tak by wyeliminować produkty zawierające BPA, które mogłyby zaszkodzić człowiekowi, do momentu, w którym badania jednoznacznie wykażą, że związek ten nie przyczynia się do powstawania raka i innych zaburzeń.

BPA najgroźniejszy wpływ ma na płody, niemowlęta i małe dzieci. Także Unia Europejska i Kanada zakazały używania Biosefnolu A w produktach przeznaczonych dla dzieci. Nie jest prawdą, więc, że związek ten wciąż się powszechnie wykorzystuje.

Jako, że wcześniej z BPA produkowano butelki dla niemowląt, dlatego warto sprawdzić czy nie mamy takiej w domu i na wszelki wypadek jej się pozbyć

6 – PS

Polistyren wykorzystywany jest do produkcji szczoteczek do zębów, sztucznej biżuterii, pudełek na płyty. Najczęściej spotykamy go pod postacią styropianu, który jest używany w budownictwie jako materiał izolacyjny, a także w przemyśle spożywczym jako opakowania na żywność.

Czy polistyren może być groźny? Same jednorazowe opakowania na jedzenie nie, ale w procesie ich spalania mogą pojawić się groźne dla zdrowia substancje. Dlatego, tak jak innych plastików, nie powinniśmy pozbywać się ich na własną rękę. Badania nad tą substancją prowadzono przez ponad 50 lat. W ich wyniku takie organizacje jak amerykańska Agencja Żywności i Leków, Komisja Europejska, czy Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności stwierdziły, że polistyren spełnia standardy i nie stanowi zagrożenia dla ludzi.

Dodatkowo w latach 1992-2002 znowu pochylono się nad problemem potencjalnego ryzyka z używania polistyrenu w opakowaniach na żywność. Naukowcy, którzy przeprowadzali badania, mieli doświadczenie m.in. w toksykologii, epidemiologii, medycynie, analizie ryzyka, czy farmakokinetyce. Ich wnioski były jasne – nie ma powodu do obaw, że szkodliwe substancje mogą przeniknąć z opakowania do jedzenia. Co więcej stwierdzono, że styren, który jest związkiem wyjściowym do produkcji polistyrenu, występuje naturalnie w truskawkach, przyprawach, wołowinie, a do tego samoczynnie powstaje podczas produkcji wina i serów. Hahaha, no naprawdę, sztuczny a naturalny, to jest to samo. Porażająca wiedza.

5 – PP

Polipropylen jest tworzywem o najmniejszej gęstości spośród stosowanych szeroko polimerów. Ma bardzo szerokie zastosowanie. Może być wykorzystany do produkcji:

• sprzętu medycznego,

• strzykawek jednorazowych,

• we włókiennictwie do zbiorników do aparatów barwiących włókna,

• w przemyśle elektrotechnicznym i elektronicznym do izolacji kabli i przewodów,

• zderzaków, elementów wyposażenia wnętrza samochodów,

• artykułów gospodarstwa domowego i zabawek

• wykładzin cystern do mleka, napełnianych na gorąco puszek, słojów i butelek,

W 2007 r. PP wraz z HDPE, LDPE stanowiły aż 63 proc. wszystkich plastików produkowanych na całym świecie. Polimer ten nie jest szkodliwy dla zdrowia ludzkiego, aczkolwiek zagraża morskim organizmom Hahaha, zagraża zwierzętom tylko nie człowiekowi-To ci „uczeni” w piśmie. Badania przeprowadzone na Uniwersytecie San Diego wykazały, że produkty wykonane z HDPE, LDPE i PP mogą stanowić większe zagrożenie dla zwierząt morskich, które połykają tworzywa niż produkty wykonane z PET i PVC.

4 – LDPE

Odmiana polietylenu o niskiej gęstości. Jest szeroko stosowany do produkcji pojemników, butelek, rur, toreb plastikowych na części komputerowe, najczęściej możemy go spotkać pod postacią plastikowych worków. LDPE mogą być też używane jako jedna z warstw w budowie kartonów na soki.

– W rozporządzeniu Unii Europejskiej z 14 stycznia wymienionych jest blisko 900 substancji, które mogą być stosowane do produkcji opakowań z tworzyw sztucznych oraz ich limity migracji do żywności, tzn. jaka ilość substancji może przedostać się z opakowania do żywności. Stanowi to dodatkowe zabezpieczenie dla rynku opakowań z tworzyw sztucznych, które nie spełniałyby wymogów bezpieczeństwa zdrowotnego – zaznacza Monika Kaczmarczyk.Hahaha, nie ma takich norm, które nie zagrażałyby organizmowi ludzkiemu.

3 – PVC

Polichlorek winylu stosowany jest do wytwarzania tworzyw sztucznych – winiduru, PVC i PCW. Często używany jest niepoprawny logicznie i językowo skrót PCV. Wykorzystuje się go w bardzo wielu gałęziach gospodarki. W medycynie do produkcji np. strzykawek, do produkcji rur, stolarki okiennej, różnych akcesoriów, a nawet ubrań. Oczywiście także w przemyśle spożywczym, jako folia do pakowania żywności.

W artykułach rozpowszechnianych w sieci można znaleźć informacje, że jest szkodliwy dla zdrowia i może wydzielać toksyny, a w procesie jego spalania wytwarzają się szkodliwe dioksyny, „które często są bardziej niebezpieczne od cyjanku potasu”.

– Nie taki diabeł straszny jak go malują. Wszystkie materiały z tworzyw sztucznych będą wydzielały szkodliwe substancje, jeżeli będą spalane w nieodpowiedniej temperaturze – tłumaczy Dr inż. Monika Kaczmarczyk.

Ekspertka zaznacza, że najlepszym miejscem do ich utylizacji są spalarnie śmieci, gdzie stosowane są temperatury rzędu 1000 °C. W warunkach panujących podczas spalania w spalarniach odpadów do środowiska przedostaje się minimalna ilość substancji szkodliwych, dodatkowo ilości te muszą spełniać kryteria Unii Europejskiej.
– Zupełnie inaczej jest, gdy odpady z tworzyw sztucznych spalamy w ogniskach czy domowych piecach. Wówczas rzeczywiście wydzielają się szkodliwe produkty uboczne spalania tj. dioksyny, tlenki siarki czy azotu, które są bardzo niebezpieczne dla naszego zdrowia. Należy podkreślić, że spalanie odpadów w piecach domowych jest zabronione i grozi za to kara grzywny lub pozbawienia wolności – przypomina Kaczmarczyk.

2 – HDPE

HDPE to skrót od High Density polyethylene, czyli po prostu polietylen o dużej gęstości. Wykorzystuje się go do produkcji butelek na detergenty, opakowań na żywność, rur i pojemników na śmieci. Jedna trzecia wszystkich zabawek jest wykonana z tego tworzywa. W 2007 roku światowe zużycie HDPE osiągnęła wartość ponad 30 mln ton.

– Wszystkie opakowania z tworzyw sztucznych przed dopuszczeniem do kontaktu z żywnością badane są zgodnie z Rozporządzeniem Komisji Europejskiej nr 10/2011 z dnia 14 stycznia 2011 r. w sprawie materiałów i wyrobów z tworzyw sztucznych przeznaczonych do kontaktu z żywnością, pod kątem migracji substancji małocząsteczkowych do żywności i/lub płynów modelowych – przypomina Dr inż.Kaczmarczyk.

1 – PET

Z tym materiałem każdy z nas ma do czynienia na co dzień. Z butelek PET pijemy wodę, napoje gazowane, soki, energetyki. Z informacji, które pojawiają się w sieci wynika, że nie jest to w pełni bezpieczne opakowanie. W jednym z tekstów można przeczytać, że „niemieccy naukowcy dowiedli, że woda przechowywana w butelkach PET zawiera nieznany jeszcze składnik o działaniu zbliżonym do estrogenów”. Podano także, że opakowanie tego typu nawet po dokładnym umyciu może „wydzielać toksyczne chemikalia przy ponownym użyciu”.

Prawda wygląda jednak nieco inaczej. Owo badanie niemieckich naukowców z 2009 r. faktycznie dowiodły, że w wodzie przechowywanej w butelkach typu PET mogą pojawić się kseonoestrogeny, które mogą być szkodliwe. Jednakże w tym samym eksperymencie szkodliwe substancje pojawiły się także w wodzie sprzedawanej w szklanych opakowaniach czy w kartonie. Późniejsze badania mające wyjaśnić tę sprawę wykazały, że stężenie złych substancji może przekroczyć dopuszczalne dla zdrowia normy, jeśli napoje były przechowywane w nieodpowiedniej temperaturze. Zwłaszcza przez dłuższy czas. A jak to jest z tym ponownym użyciem?

– Jeżeli opakowania stosowane są zgodnie z ich przeznaczeniem, czyli do konkretnej grupy żywności i w odpowiednim zakresie temperatur, to są one bezpieczne. Jeżeli natomiast zaczniemy opakowania wykorzystywać do innych zastosowań, wówczas może być to niebezpieczne. Dlatego też, napojów w butelkach z PET, czyli poli(tereftalanu etylenu) nie należy poddawać działaniu podwyższonej temperatury – tłumaczy Dr inż. Monika Kaczmarczyk, Adiunkt w Laboratorium Badań Materiałów i Opakowań Jednostkowych w COBRO – Instytucie Badawczym Opakowań.

Umyłabyś, umyłbyś buzię swojego dziecka benzyną lub ropą? Bo ja nie.